Ringworm
Huidschimmelinfecties
Huidziekten die door schimmelinfecties worden veroorzaakt, kunnen zich op diverse manieren openbaren. Er zijn oppervlakkig groeiende huidschimmels die langzaam uitgroeien in de vorm van een steeds groter wordende ring (‘ringworm’), meestal ergens op de romp en soms op de ledematen.
Schimmelinfecties geven meestal een rode huidverkleuring terwijl op de grens met de gezonde huid lichte schilfering van de huid optreedt. Soms zijn er ook kleine vochtblaasjes te zien. Sommige schimmelsoorten groeien graag op vochtige plaatsen, zoals in de liezen, in de oksels en onder de borsten of in de andere lichaamsplooien, ook wel ‘smetten’ of ‘smetplekken’ genoemd. Bij baby’s kan zo’n infectie zich in de vorm van ‘luieruitslag’ openbaren. Zit deze tussen de tenen, dan spreekt men weer van ‘zwemmerseczeem’. En ten slotte kunnen schimmels zich speciaal aangetrokken voelen tot de nagels of tot de behaarde hoofdhuid.
Al met al veroorzaken schimmelinfecties van de huid een gevarieerd patroon van huidaandoeningen. En om het nog ingewikkelder te maken: schimmelinfecties kunnen zich, met name aan de handen, ook voordoen als een eczeem (‘schimmeleczeem’).
Schimmelinfecties van de huid laten zich goed met propolis behandelen. Propolis doodt immers een groot aantal schimmelsoorten. Dit is, behalve in het laboratorium, ook in de praktijk aangetoond.
- Bolshakova (1978) behandelde 110 patiënten met huidschimmelinfecties, vooral van de behaarde hoofdhuid, met propolis-tinctuur. De behandeling had bij alle behandelde patiënten succes. Meestal trad genezing binnen twee à drie weken op.
- Zambor (1981) behandelde 25 patiënten met diverse huidschimmels met een propolis-oplossing. Ook in dit geval genazen alle patiënten.
- Vasiliev (1978) ten slotte deed bij baby’s met luieruitslag ten gevolge van een schimmelinfectie een vergelijkend onderzoek met propolis-zalf. Luieruitslag is een meestal erg pijnlijke aangelegenheid. Er zitten rode plekken op de billen en in de liezen, vaak met vochtvorming, blaasjes en pukkeltjes. De baby’s zijn onrustig, huilen veel en slapen slecht. Vasiliev behandelde dertig baby’s met luieruitslag tweemaal per dag met propolis-zalf. Al na twee tot zes dagen waren alle baby’s van hun luieruitslag verlost.Tegelijk verdwenen ook de bijkomende klachten als slechter slapen, onrust en het vele huilen. Er traden geen bijwerkingen van de propolis-zalf op. Ter vergelijking behandelde Vasiliev een andere groep baby’s met de gebruikelijke zalven. Daarbij duurde het wel tien tot vijftien dagen vóór de luieruitslag was verdwenen. Het feit dat luieruitslag duidelijk sneller en beter genas door een behandeling met propolis-zalf, was voor Vasiliev reden die behandeling in dat geval als eerste keus te adviseren.
Bij de behandeling van huidschimmelaandoeningen is het inwendig gebruik van propolis in de regel niet nodig. Je kunt volstaan met tweemaal daags een plaatselijke behandeling met propolis-druppels of zalf. De keuze tussen propolis-oplossing (druppels of tinctuur) en zalf hangt af van de soort en de plaats van de schimmelinfectie. Gebruik bij vochtig eczeem (met name in geval van smetplekken en zwemmerseczeem) propolis-tinctuur omdat die een indrogend effect heeft. Was de smetplekken of de voeten elke dag zonder zeep en zorg ervoor dat de aangetaste plekken goed droog zijn. Trek verder bij zwemmerseczeem elke dag schone sokken aan. Bij erg droge huidschimmelaandoeningen kun je beter na een week de druppels of tinctuur vervangen door zalf.
De propolis-oplossing kan na het opbrengen een branderig gevoel geven. Daarom kun je bij baby’s met luieruitslag maar beter zalf gebruiken. Laat ze na het zalven een half uur (of langer) met blote billen op de buik liggen of rondkruipen zodat de billetjes goed kunnen ‘luchten’.
Schimmelinfecties van de nagels of de behaarde hoofdhuid moeten met tinctuur worden behandeld. Het kan bij nagelaandoeningen vele maanden duren vóór de schimmel eruit is verdwenen.
Ringworm ten slotte kan zowel met de propolis tinctuur als met de zalf worden behandeld. Als het om grotere plekken gaat, is tinctuur gemakkelijker, omdat die sneller in de huid trekt dan zalf.